เราเคยไปญี่ปุ่นคนเดียว เที่ยวสบาย วางแผนและเตรียมตัวไปอย่างดี แต่รอบนี้มีเพื่อนไปด้วย 1 คน ซึ่งเพื่อนเคยไปโตเกียวหลายรอบแล้ว ในขณะที่เรายังไม่เคยไปโตเกียวเลย จึงได้ฝากความหวังไว้กับเพื่อน แล้วแต่เพื่อนจะพาไป ....
จากสนามบินนาริตะ เดินทางไปคาวาฟูจิโกะ 2 วัน สนุกสนาน ราบรื่นดี จากนั้นเดินทางเข้าโตเกียว เพื่อไปที่พักย่าน Asakusa ลากกระเป๋าเดินทาง 2 ใบ พ่วงเป้สะพายหลัง หนักและเหนื่อยมาก >__<
ระหว่างทางไป Asakusa เพื่อนชวนแวะ Shinjuku ก่อน เพราะเป็นทางผ่าน เราก็ตามใจเพื่อน แม้ใจจริงอยากเข้าที่พักใจจะขาดรอนๆ
ฝากสัมภาระไว้ในตู้ล็อคเกอร์ของสถานี Shinjuku แล้วเพื่อนก็พาเดินออกจากสถานีมาสู่ถนน จากนั้นก็บอกให้แยกกันเดิน เพราะเขาจะไปซื้อของ T__T มั่นใจว่าเราไม่หลง เพราะเคยมาญี่ปุ่นแล้ว แยกกันไป แล้วนัดเวลากลับมาเจอกัน
ความรู้สึก ณ เวลานั้น... จุกอก อยากจะร้องไห้ เราไม่ได้วางแผนหรือหาข้อมูลอะไรเกี่ยวกับ Shinjuku มาเลย ไม่รู้จะไปไหน ไม่มีแผนจะซื้ออะไร ได้แต่เดินถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อย เจอตึกนึงมีรูปนกเพนกวิ้นอยู่หน้าตึก จึง Line ถามเพื่อนที่เคยไปอยู่ญี่ปุ่น ว่าตึกอะไร?
ตอนนั้นเราออก eBook “จับเสือมือเปล่า Pre-order Japan รวยได้ ไม่ง้อทุน” แล้ว
ใครๆ มักคิดว่า เราไปญีปุ่นบ่อยๆ ไม่ใช่เลย ไปญี่ปุ่นน้อยมาก และไปเที่ยว ไม่ได้ไปซื้อของมาขาย เราสั่งของจากญี่ปุ่นผ่าน ร้านค้าออนไลน์ Amazon, Rakuten, Yahoo Japan เราไม่รู้จัก "ดองกิโฮเต้ (Don Quijote)" ห้างดังที่คนไทยชอบไปช้อปปิ้งกัน
เป็นครั้งแรก ที่เราได้เปิดหูเปิดตา ทำความรู้จักกับร้านค้าบนโลกจริงๆ ในญี่ปุ่น ได้เดินสำรวจและสัมผัสของจริงว่า เขาขายอะไรบ้าง คนไทยไปญี่ปุ่นชอบซื้ออะไรกัน
แม้จะเหนื่อยและเสียความรู้สึกมากที่โดนเพื่อนปล่อยทิ้ง แต่วันนี้เรารู้สึกขอบคุณเพื่อนคนนั้นมากๆ ที่ทำให้เรามีกำลังใจกลับไปโตเกียวอีก ไปอีก และไปอีก จนเราคุ้นเคยกับ Shinjuku พอๆ กับเดินเล่นย่านสยาม (หลงตลอด >__<)
ตั้งเป้าหมายว่า อยากไปญี่ปุ่นปีละครั้ง มีแนวโน้มว่า จะไปมากกว่านั้น
นอกจากไปเที่ยว, รับหิ้วของจากญี่ปุ่น, อัพเดทข้อมูลมาเขียนหนังสือแล้ว เรามีภาระกิจเพิ่มเติม เป็นกิจกรรมใหม่ที่กำลังเรียนรู้ เป็นโลกอีกมุมที่ไม่เคยสัมผัส มีพลังดึงดูดรุนแรงมาก
มีความสุขมากขึ้นทุกครั้งที่วางแผนจะไปญี่ปุ่น
ขอบคุณเพื่อนที่ทอดทิ้งเราในวันนั้น เราไม่ได้โกรธกัน และจากกันด้วยดี
